Likdoorn, eksteroog of eeltpit?

Eelt is een beschermlaagje dat voorkomt dat de opperhuid beschadigd raakt.
Een beetje eelt is een natuurlijke bescherming maar wanneer de laag te dik wordt kunnen er complicaties optreden zoals kloven (vaak ter hoogte van de hielen) of likdoorns . Soms ook kleine eeltpitjes.
Likdoorns, in de volksmond ook wel eksteroog genoemd, zijn pijnlijke eeltplekken onder de voet of op of tussen de tenen.
De aangroeiende eeltlaag boort zich (soms puntvormig) in het vlees en dit veroorzaakt pijn. De medische term voor een likdoorn is `clavus´. Likdoorns komen meestal voor op de voetzool, de bovenzijde van de tenen, op de teentop of tussen de vierde en vijfde teen (deze wordt de weke likdoorn of clavus interdigitalis genoemd). In het midden van de likdoorn verzamelen zich de dode huidresten. Dit is te zien aan de donkere kleur in het midden. Het is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een spijker in de voet zit.
Het ontstaan van eelt kan ook erfelijk zijn. De vorming van eelt hangt namelijk ook af van de stand van de botten. Als bepaalde botten meer werk moeten doen, ontstaat er een dikkere huidlaag. Ook de samenstelling van de huid is een factor die een rol speelt.
De pedicure kan een likdoorn wegsnijden, dan wordt het vakkundig weggehaald. Dit in combinatie met goede voedende crèmes geeft de beste resultaten.
In alle gevallen moet, om de aanmaak van een nieuwe likdoorn te voorkomen, de oorzaak worden aangepakt, bijvoorbeeld door aanpassen van het schoeisel of door het maken van een orthese (een klein hulpmiddel) uit zachte, halfzachte of harde silicone.